Om de een of andere reden kregen we het in onze kop om Ko Tao toch maar te verlaten... We zaten hier immers al 2 weken en wilden voor we terug naar huis vertrokken nog een ander eiland meepikken. Iedereen rade het ons af om naar Ko Samui te gaan (blijkbaar volledig volgebouwd met hotels, mc donalds, burger kings, 7Elevens,...). Dus wij de volle 65km met de speedboat richting Ko Pah-ngan.
Maar van de moment dat we op dit eiland aankwamen liep alles maar dan ook alles mis... Superonvriendelijke mensen, onredelijke prijzen, zatte backpackers, veel lawaai. Gewoonweg een verkracht eiland (Sorry Jill, maar echt nix voor ons). Het eiland is beroemd om zijn party's. Voor elke gelegenheid hebben ze hier wel een feesje (Full moon, Half moon, Black moon, Blue moon, etc...). We wilden graag een rustig stuk van het eiland opzoeken, maar omdat de afstanden veel te groot waren en de taxi's hier van profiteerden door veel te hoge prijzen te vragen besloten we om ELK een brommerke te huren. Slecht plan, blijkbaar... Lie is dus gevallen met de brommer, en heeft zeer zware schaafwonden die net als mijn voet ni genezen door de hoge luchtvochtigheid. Brommer was beschadigd, maar gelukkig hebben we ons eruit kunnen lullen (verhaal volgt nog!). Naar de kliniek geweest en toch maar besloten om een taxi te nemen naar het noordelijke en rustigere deel van het eiland. Daar een beach-hut op een verlaten strand gevonden en geprobeerd om er nog het beste van te maken. Maar was moeilijk voor lie omdat ze nimeer in het water mocht gaan. Maar de omgeving en de zonsondergang die we te zien kregen waren echt wel de moeite.
Na 2 dagen namen we de boot richting Chumpon en zo terug de bus naar Bangkok. Ongeveer 19u later om 5u 'smorgens kwamen we aan op Khaosan Road, nog op zoek naar een guesthouse.
Maar van de moment dat we op dit eiland aankwamen liep alles maar dan ook alles mis... Superonvriendelijke mensen, onredelijke prijzen, zatte backpackers, veel lawaai. Gewoonweg een verkracht eiland (Sorry Jill, maar echt nix voor ons). Het eiland is beroemd om zijn party's. Voor elke gelegenheid hebben ze hier wel een feesje (Full moon, Half moon, Black moon, Blue moon, etc...). We wilden graag een rustig stuk van het eiland opzoeken, maar omdat de afstanden veel te groot waren en de taxi's hier van profiteerden door veel te hoge prijzen te vragen besloten we om ELK een brommerke te huren. Slecht plan, blijkbaar... Lie is dus gevallen met de brommer, en heeft zeer zware schaafwonden die net als mijn voet ni genezen door de hoge luchtvochtigheid. Brommer was beschadigd, maar gelukkig hebben we ons eruit kunnen lullen (verhaal volgt nog!). Naar de kliniek geweest en toch maar besloten om een taxi te nemen naar het noordelijke en rustigere deel van het eiland. Daar een beach-hut op een verlaten strand gevonden en geprobeerd om er nog het beste van te maken. Maar was moeilijk voor lie omdat ze nimeer in het water mocht gaan. Maar de omgeving en de zonsondergang die we te zien kregen waren echt wel de moeite.
Na 2 dagen namen we de boot richting Chumpon en zo terug de bus naar Bangkok. Ongeveer 19u later om 5u 'smorgens kwamen we aan op Khaosan Road, nog op zoek naar een guesthouse.
Ai :) Mjah,ik ben meer voor drukte, dermee dat'k Koh Phangan zo super vind. Ma Nelle vond da bv. ook ni echt de moeite. :)
BeantwoordenVerwijderenGeniet nog van jullie laatste dagen Thailand! dikke zoen x